Słowiński Park Narodowy został założony w 1967 roku o powierzchni 21 573 ha, natomiast pod ścisłą ochroną jest 5929 ha. Słowiński Park Narodowy znajduje się na terenie Mierzei Łebskiej z jeziorami Łebsko i Gardno, na terenie którego mieści się największe w środkowej Europie skupienie wydm, cmentarzyska drzew, torfowiska śródwydmowe, a także bór nadmorski. Znajduje się w nim również bogactwo ptaków wodnych i ostoja przelotnych.
Rezerwat przyrody Las Górowski o charakterystyce leśno-torfowiskowej na obszarze doliny Łeby został ustanowiony w 1984 roku, jego powierzchnia wynosi 99,36 ha. Na terenie rezerwatu znajdują się liczne gatunki roślin, bór bagienny i zespół leśnych torfowisk podlegających ochronie
Mierzeja Sarbska jest to rezerwat przyrody o powierzchni 546,63 ha. Znajduje się na pograniczu pobrzeży Słowińskiego i Kaszubskiego. Został utworzony w 1976 roku i znajduje się na obszarze mierzei oddzielającej jezioro Sarbsko od Bałtyku. Znajdują się tu nadmorskie ruchome wydmy paraboliczne (o wysokości do 24 m n.p.m.), bór bażynowy oraz leśne torfowiska i okoliczne formy wydmowe. Spotkać tu również można stanowiska licznych roślin podlegających ochronie. Południowym skrajem rezerwatu przepływa rzeka Chełst.
Rezerwat przyrody Nowe Wicko jest to florystyczny rezerwat przyrody na obszarze pradoliny Łeby. Został ustanowiony w 1984 roku o powierzchni 24,49 ha. Na terenie rezerwatu znajduje się zarastające jezioro eutrofizyczne z okolicznymi zbiorowiskami szuwarowymi i brzeziną bagienną oraz stanowiska roślin chronionych.
Ścieżka ornitologiczno-przyrodnicza Łebskie Błota to wspaniałe miejsce dla wielu ptaków, które przybywają z całej Europy, a nawet Azji w celu założenia gniazda lub odpoczynku przed dalszą drogą.
Wydmy ruchome charakteryzują się ciągłym przesypywaniem ziaren piasku nie zatrzymywanych przez roślinność, co powoduje stopniowe przemieszczanie szczytów wydm zgodnie z kierunkiem wiatrów. W momencie pojawienia się roślin na wydmach wędrówki piasku ustają, ponieważ podłoże jest utwardzone.